Lista filmów z najciekawszymi i niewiarygodnymi zakończeniami

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś oglądania filmu, który całkowicie zaskoczył cię swoją zaskakującą końcówką? Czy pamiętasz uczucie zdziwienia, podziwu lub nawet złości, kiedy odkryłeś prawdę o bohaterach lub fabule?

A czy chciałeś potem obejrzeć film jeszcze raz, aby zauważyć wszystkie subtelne wskazówki i szczegóły, które wcześniej ci umknęły? Jeśli tak, oznacza to, że obejrzałeś film z genialnym zwrotem akcji. Zwrot akcji to nagła i zaskakująca zmiana sytuacji lub odkrycie, które zmienia nasze postrzeganie fabuły filmu. Dobry zwrot akcji potrafi zelektryzować widza, zmusić go do ponownego przemyślenia całej historii i podziwiać pomysłowość twórców. Niektóre filmy stały się sławne właśnie dzięki swoim genialnym zwrotom akcji, które zapadły w pamięć i wywołały wiele dyskusji. Tak więc oto nasza lista filmów, które naszym zdaniem warto obejrzeć.

Siedem (Se7en) 1995

Ten popularny thriller kryminalny opowiada historię dwóch detektywów ścigających seryjnego mordercę, który dobiera swoje ofiary według siedmiu grzechów głównych. David Mills (w tej roli Brad Pitt) to ambitny policjant, który zostaje partnerem doświadczonego i cynicznego detektywa na emeryturze, Williama Somerseta (Morgan Freeman). Razem próbują złapać psychopatę, który pozostawia za sobą makabryczne sceny zbrodni. W końcówce filmu, reżyser David Fincher ukazuje, że morderca, John Doe (Kevin Spacey), dobrowolnie poddaje się policji i zabiera ich na pustynię, gdzie czeka na nich ostatnia zbrodnia. Doe pokazuje Millsowi paczkę z odciętą głową jego żony Tracy (Gwyneth Paltrow), która była w ciąży. Doe twierdzi, że zabił ją z zazdrości, a teraz chce, aby Mills zabił go z gniewu, dopełniając tym samym cykl siedmiu grzechów. Podsumowując, Mills strzela do Doe, stając się jego ostatnią ofiarą, co stanowi zaskakujący zwrot akcji.

Incepcja (Inception) 2010

Dominic Cobb (Leonardo DiCaprio) to wyspecjalizowany złodziej snów, którego celem jest kradzież cennych informacji ukrytych w podświadomości ludzi. Jednak, aby zrealizować swoje zadanie, musi stworzyć drzemki na kilku poziomach. A to z kolei zmusza go do konfrontacji z własnymi demonami i traumami. Podczas jednego z zadań, Cobb otrzymuje propozycję, którą nie może odrzucić. W zamian za wykonanie zadania, którym jest wszczepienie myśli w umysł zamożnego biznesmena Saito (Ken Watanabe), zostanie uwolniony od oskarżeń o morderstwo swojej żony Mal (Marion Cotillard). Cobb musi uważać, aby nie zaplątać się w labirynt własnej podświadomości. I pokonać Mal, która ciągle pojawia się w jego snach i przeszkadza mu w misji. Ostatecznie, Cobbowi udaje się zrealizować zadanie, ale widzowie zostają z pytaniem, czy to co widzieli było rzeczywistością czy snem. Film Christophera Nolana kończy się sceną, w której Cobb kręci swoim totemem. Czyli specjalnym przedmiotem, który ma pomóc stwierdzić, czy jest się w świecie rzeczywistym. Jednak nie dowiadujemy się, czy totem się zatrzymał czy nadal się kręci.

Podziemny krąg (Fight Club) 1999

W filmie Davida Finchera z 1999 roku Edward Norton wciela się w rolę narratora, który cierpi na bezsenność i nudę życia. Poznaje on tajemniczego Tylera Durdena (Brad Pitt), który wprowadza go w świat nielegalnych walk na pięści i radykalnej organizacji. W trakcie filmu okazuje się, że Tyler Durden to alter ego narratora, który cierpi na rozdwojenie jaźni. To on sam wymyślił sobie Tylera i prowadził podwójne życie. Ten szokujący zwrot akcji zmienia całe znaczenie filmu i pokazuje, jak silna może być ludzka psychika. A także jak łatwo można stać się ofiarą własnych umysłowych iluzji.

Matrix (The Matrix) 1999

W tym przełomowym filmie braci Wachowskich Keanu Reeves gra Nea, młodego programistę, który odkrywa, że świat, w którym żyje, jest jedynie symulacją stworzoną przez maszyny, a ludzkość jest zniewolona w Matrixie. Razem z grupą buntowników, w tym z Morfeuszem (Laurence Fishburne) i Trinity (Carrie-Anne Moss), Neo walczy z Agentami, programami stworzonymi przez maszyny, aby uwolnić ludzi i pokonać Matrix. W trakcie filmu Neo odkrywa swoje niezwykłe zdolności i staje się jednym z najpotężniejszych buntowników. W końcówce filmu Neo musi zmierzyć się z Agentem Smithem (Hugo Weaving), który stał się niekontrolowanym programem. Ma on za zadanie zniszczyć cały świat Matrixa i zmusić ludzi do powrotu do rzeczywistości kontrolowanej przez maszyny.

Inni (The Others) 2001

W filmie grozy z gatunku horrory Alejandra Amenabara „Inni”, Nicole Kidman wciela się w postać Grace Stewart, matki dwójki dzieci cierpiących na chorobę światła. Grace podejrzewa, że w ich domu dzieją się dziwne rzeczy i że są nawiedzani przez duchy. Wraz z nowymi służącymi próbują odkryć prawdę o historii domu i jego poprzednich mieszkańcach. Jednak w zaskakującej końcówce filmu okazuje się, że Grace, jej dzieci i służący to sami duchy. A osoby, które do domu przybywają, są żywymi ludźmi, którzy próbują skontaktować się z nimi z za pomocą medium. Okazuje się, że Grace popełniła samobójstwo, zabijając wcześniej swoje dzieci, gdy dowiedziała się o śmierci męża w wojnie.

Podejrzani (The Usual Suspects) 1995

Verbal Kint to jeden z pięciu przestępców, którzy zostają aresztowani po napadzie na statek w porcie w Los Angeles. Verbal opowiada policji historię o tajemniczym i potężnym szefie mafii Keyserze Söze, który rzekomo zlecił im napad i który jest poszukiwany przez cały świat. Jednak w końcówce Bryana Singera okazuje się, że Verbal to właśnie Keyser Söze i że cała jego opowieść była kłamstwem skonstruowanym na podstawie drobnych szczegółów ze śledztwa policji. Keyser Söze ucieka z posterunku, a policja zdaje sobie sprawę ze swojej pomyłki.

Zaginiona dziewczyna (Gone Girl) 2014

Tak jak u Davida Finchera, tak i u Lyncha, można wybierać z szerokiej gamy filmów. Epickie zwroty akcji stały się swoistym znakiem rozpoznawczym Fincher’a. A każdy z jego filmów, takich jak „Siedem”, „Gra” czy „Fight Club”, stanowi podręcznikowy przykład, jak zaskakiwać i zmylić widza. Jego ostatni film, „Zaginiona dziewczyna”, jest kolejnym przykładem mistyfikacji. Pozornie klasyczna fabuła kryminalna z wątkiem zaginięcia staje się pretekstem do manipulowania oczekiwaniami widzów. Każda kolejna scena budzi domysły, sugeruje sprzeczne tropy, co prowadzi do tworzenia własnych wersji wydarzeń. W efekcie, fabuła rozwija się inaczej niż się spodziewaliśmy, a widz tańczy, jak na muzykę grane przez Finchera.

Lęk pierwotny (Primal Fear) 1996

Film ma swoje charakterystyczne hasło: „Pozory mylą i potrafią zmylić”. „Lęk pierwotny” to pozornie zwykły dramat sądowy, gdzie na ławie oskarżonych zasiada młody mężczyzna podejrzany o zamordowanie arcybiskupa. W tle pojawia się sprawa molestowania. Jednakże reżyser Gregory Hoblit ma swoje własne ambicje i wykorzystuje tę fabułę, aby zmylić widzów. Film jest pełen psychologicznych zagmatwień i multipleksowych znaczeń, które prowadzą do kilku zaskakujących zwrotów akcji. Kluczową rolę odgrywa tutaj rozdwojenie osobowości pozornie niepozornego bohatera. Zakończenie pozostawia więc widza w stanie emocjonalnego rozstroju.